Dnia 26 września obchodzony jest Europejski Dzień Języków Obcych. Z tej okazji przygotowałam dla uczniów naszej szkoły apel poświęcony temu wydarzeniu.
Nauczyciel przekazuje informacje uczestnikom apelu o idei święta:
26.09. - "Europejski Dzień Języków Obcych"
Inicjatywę Święta "Europejski Dzień Języków Obcych" zapoczątkowała Rada Europy podczas Europejskiego Roku Języków w 2001 roku. W obchodach tego święta uczestniczy 45 krajów. Miło nam, że w naszej szkole możemy zaakcentować to święto.
Należy zdać sobie sprawę, iż w Europie istnieje 225 języków mówionych. Do pięciu najpopularniejszych należą: j. angielski, j. niemiecki, j. francuski, j. włoski i j. rosyjski. Ale większość krajów europejskich posiada wiele języków np.: Liechtenstein, Belgia, Szwajcaria, Holandia. W krajach tych mówi się w
dwóch, trzech a nawet więcej językach. Oprócz języka urzędowego każdy kraj posiada język regionalny lub mniejszościowy. Zdarza się, ze niektóre języki regionalne lub mniejszościowe otrzymały status języków oficjalnych, np.: w regionach Hiszpanii to język baskijski i kataloński. Natomiast w Europie Wschodniej to arabski, berberyjski, turecki, kurdyjski czy hinduski.
Mamy początek XXI wieku. My, jak i wszyscy obywatele Europy żyjemy w otoczeniu wielu języków. W życiu codziennym konfrontujemy się z wieloma językami w formie mówionej (np.: w pociągu, w restauracji), w formie słyszanej (w telewizji, w radio) lub w formie czytanej (w gazetach, instrukcjach, stronach internetowych). Dlatego niezbędna jest nauka języków obcych, dzięki którym możemy podnosić swoje kwalifikacje, poszerzać znajomości i odkrywać świat.
Cel dzisiejszego spotkania to okazja do promowania języków obcych w naszym środowisku. Chcielibyśmy, aby nasza młodzież zdała sobie sprawę, że umiejętność posługiwania się różnymi językami obcymi to potrzeba każdego Polaka jako obywatela przyszłej Europy. Uczenie się języków obcych to bilet do poznawania nowych miejsc, ludzi i ich kultur, to bilet do znajdowania ciekawej i rozwijającej pracy. To również możliwość do nawiązywania przyja¼ni.
Znajomość języków obcych to szansa na nawiązanie europejskiego dialogu
Troje uczniów prezentuje informacje o "Historii Języka
Francuskiego"
Współczesny język francuski należy do grupy języków romańskich. Języki romańskie są żywymi cieniami starożytnego Cesarstwa Rzymskiego. Odzwierciedlają one jakże rozbieżne historie regionów niegdyś zjednoczonych pod rządami Cesarstwa. Język francuski tak jak inne języki romańskie był potoczną, występującą wyłącznie w wersji mówionej odmianą łaciny, którą rozpowszechniły poza granicami Rzymu zwycięskie Legiony.
Język francuski został zaszczepiony na terenie Galii Transalpejskiej przez armię Juliusza Cezara w I wieku przed narodzinami Chrystusa.
W 400 r. Naszej ery Galię najechały plemiona germańskie (w tym plemiona Franków) uciekające przed atakami koczowników z Azji Środkowej na skutek czego Rzym stracił kontrolę militarną na tym terenie. Pojawiła się więc nowa klasa rządząca, wywodząca się z plemion Franków, a której językiem ojczystym nie była łacina. Frankowie dostosowali się do rdzennej ludności i przyjęli od niej potoczną łacinę. W ich wymowie silnie był jednak wyczuwalny język germański. Ta germańska nutka dawała się odczuć zwłaszcza w wymowie samogłosek, co jest słyszalne nawet we współczesnym j. francuskim, np.: współczesne francuskie "u" i "eu" są bliskie niemieckim "u" i "o". D¼więki te nie występują w żadnym innym współczesnym języku wywodzącym się z łaciny. Stopniowe zmiany w gramatyce spowodowały, że osobom posługującym się j. francuskim coraz trudniej było rozumieć łacinę, która ciągle była jeszcze używana podczas mszy w kościele katolickim i w dokumentach prawnych. Dla celów politycznych i prawnych pisemna kodyfikacja ewoluującego języka mówionego była więc absolutna koniecznością.
Pierwszymi dokumentami napisanymi po francusku są "Przysięgi Strasburskie" jakie dwóch wnuków Karola Wielkiego złożyło w 842 roku.
Ten "j. francuski" był w rzeczywistości jednym z wielu różnych języków wywodzących się z łaciny, a którymi mówiono w różnych częściach dawnej Gali po upadku Cesarstwa Rzymskiego. Wśród tych innych języków był między innymi język "provancal" lub "langue d'oc", którym mówiono w południowej części dzisiejszej Francji. Jednakże to j. francuski zyskał uprzywilejowany statut gdyż językiem tym posługiwała się najbardziej wpływowa siła - to znaczy dwór Karola Wielkiego a potem jego następców.
Powrót dworu francuskiego do Paryża, po tym jak przeniósł się on do Aachen (po fr. Aix la Chapelle) za panowania Karola Wielkiego oraz ostateczne zwycięstwo wojsk Karola Wielkiego nad Anglonormanami okupującymi znaczną część północnej i południowo-zachodniej Francji doprowadziło do konsolidacji terytorialnej Francji. Zapewniło to j. francuskiemu pozycję języka urzędowego w scentralizowanym królestwie
(a pó¼niej w państwie).
Język francuski został uznany za język urzędowy Francji w 1539 roku
na mocy edyktu z Villers-Cotterts.
Poetycki język prowansalski, który zdominował j. francuski w epoce
trubadurów, czyli w średniowieczu, musiał teraz ustąpić miejsca
literackiemu i praktycznemu językowi dworu, centralnych urzędów
sprawiedliwości oraz ośrodków nauczania, czyli językowi Paryża i jego
regionu - Ile-de-France.
Gramatyka j. francuskiego jaką posługujemy się dziś w mowie i piśmie
zasadniczo nie zmieniła się od końca XVII wieku. W XVI wieku powołano
Akademię Francuską, której celem miała być standaryzacja, stabilizacja i
oczyszczenie gramatyki francuskiej. Powód tej standaryzacji był czysto
polityczny - miała ona ułatwić prowadzenie spraw prawnych,
administracyjnych i handlowych na całym terytorium Francji, a nawet i
poza jej granicami w miarę jak rosła imperialna potęga Francji. Po II wojnie
światowej nastąpił kres imperialnej potęgi Francji. Mimo to nadal
j. francuski jest drugim językiem dla licznej populacji frankofonów.
Państwa, departamenty i terytoria zamorskie, które aktualnie pozostają pod
wpływem Francji i w których językiem urzędowym jest j. francuski to:
Gujana Francuska, Martynika, Gwadelupa, Nowa Kaledonia, Taiti, Seszele,
Mauritius i wyspa Reunion.
Państwa nie będące już pod wpływami Francji, w których j. francuski jest
językiem urzędowym to Tunezja i Canada.
Opis nowoczesnych metod nauczania języków obcych przez
przedstawiciela szkoły Leader School
Wszystko, na czym nam zależy w życiu, wymaga wysiłku. Także opanowanie języka obcego. Prawie każdy z nas chciałby posługiwać się co najmniej jednym językiem obcym. Jest to nie tylko chęć, ale przede wszystkim konieczność. Staliśmy się częścią Unii Europejskiej, więc będzie przybywało nam coraz więcej kontaktów prywatnych i zawodowych, wymagających porozumiewania się w obcych językach.
Nauka języków obcych jest to wręcz niezbędny warunek kariery zawodowej. Motywacja do nauki może być jednak różna. Przyswojenie języka obcego bywa kwestią ambicji i daje satysfakcję. Język obcy może być także ciekawym hobby, które pozwala na poznanie kultury innych krajów i nawiązanie nowych znajomości.
Podejmując naukę języka obcego musimy być przygotowani na ciężką pracę, musimy mobilizować się i dysponować czasem. Problemy związane z opanowaniem nowych wiadomości podczas tej nauki doprowadziły do powstania nowych metod dydaktycznych.
Metoda ta jest uznana przez największe autorytety na świecie za jedną z najskuteczniejszych i najszybciej przynoszących efekt metod nauki języka obcego. Zajęcia prowadzone są w formie pytań i odpowiedzi. Szybkie tempo prowadzenia zajęć eliminuje zwyczaj tłumaczenia w myślach i kształci umiejętność myślenia w języku obcym. Specjalnie opracowany system powtórek gwarantuje skuteczność zapamiętywania słów i zwrotów. Lektorzy mówią szybciej niż normalnie, używają mimiki, gestów, ciągle są w ruchu. Wszystko po to, aby ułatwić naukę i utrzymać koncentrację ucznia. Uczeń wie, że w każdej chwili może spodziewać się pytania. Wpajane są całe zdania, które odtwarza się w określonych kontekstach. Zaletą tej metody są bardzo szybkie postępy w mówieniu. Nauka tą metodą odbywa się na 12 poziomach zaawansowania.
Metoda ta pozwala na przyswojenie wiedzy wykorzystując naturalne możliwości ludzkiego umysłu znajdującego się w stanie głębokiego odprężenia, dzięki czemu zapamiętujemy szybciej i w sposób trwały. Utrzymanie stanu odprężenia ułatwia urządzenie Relax Master. Nauka przebiega według ściśle określonego cyklu, którego zachowanie gwarantuje efektywną naukę języka obcego. Przy wykorzystaniu tej metody rozwijane są praktyczne kompetencje językowe, pomocne do prawidłowego komunikowania się w sytuacjach typowo życiowych.
Kilkuminutowa prezentacja metody Callana przez lektora szkoły Leader School z udziałem uczniów uczestniczących w apelu.
Ogłoszenie konkursu na plakat, rysunek lub hasło zachęcające do
nauki języków obcych.
Prace konkursowe zostaną przewiezione do szkoły językowej
Leader School i ocenione przez jury, składające się z lektorów
językowych tej szkoły. Nagrodami będą książki i gadżety
sponsorowane przez Leader School.
Podziękowanie za udział w apelu
I miejsce - Paulina Piestrzeniewicz kl. IVA TG
Plakat przedstawia hasło na dużym kartonie. Każda litera hasła napisana jest w postaci flagi jakiegoś kraju. Hasło plakatu to:
"Nauka języków obcych nie pójdzie w las, gdy szukać pracy przyjdzie czas"
I miejsce - Roksana Wywijas kl. IIC TG - rysunek
II miejsce - Tomasz Lubicki kl. IVD TG - rysunek
Prace wyróżnione:
Paulina Piestrzeniewicz kl. IVA TG
"Z nauki języków są same korzyści
Dobrze o tym wiedzą nie tylko maturzyści.
Uczą się pilnie przez całe dnie
Aż pod książkami biurko się gnie".
Marta Szulc kl. IVA TG
"Nauka języków to podstawa jak na śniadanie pączek i kawa".