Najbardziej znanym brytyjskim tenisistą jest Andy Murray, właśc. sir Andrew Barron Murray, OBE (ur.15 maja 1978 w Glasgow) – dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej (2012r i 2016r) oraz srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu (2012), zwycięzca US Open 2012, Wimbledonu 2013 i 2016, triumfator ATP World Tour Finals 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, od 7 listopada 2016 do 20 sierpnia 2017 lider rankingu ATP w grze singlowej, reprezentant Wilekiej Brytanii w Pucharze Davisa i zdobywca tego trofeum w sezonie 2015.
Przed Wimbledonem w 2006 roku, Andy Murray wziął udział w publicznej debacie w której oznajmił, że na zbliżających się Mistrzostwach Świata w piłce nożnej w Niemczech może wygrać każda drużyna, tylko nie Anglia. Ta wypowiedź spowodowała burzę w angielskich mediach. Murray natychmiast wytłumaczył, że jego komentarz w sprawie drużyny narodowej Anglii, był sprowokowany przez angielskich dziennikarzy, którzy ciągle pytali czy Andy Murray kibicuje reprezentacji Szkocji w eliminacjach mistrzostw świata. Murray oznajmił, że nie jest „antyanglikiem i nigdy nie będzie”, jednocześnie wyrażając rozczarowanie po porażce Anglii z Portugalią podczas mistrzostw świata.
W wywiadzie z Gabby Lohan z programu stacji BBC – Inside Sport, Andy powiedział, że jest na pół Szkotem i Anglikiem, oraz że jest szczęśliwy z brytyjskiego pochodzenia. Murray chciał dotrzeć do angielskich kibiców tenisa przed zbliżającym się Wimbledonem w 2008 roku, twierdzeniem iż w 1/4 jest Anglikiem, jego trener i ówczesna dziewczyna również pochodzą z Anglii.
Cztery najbardziej prestiżowe turnieje tenisowe: Australian Open, Roland Garros, Wimbledon i US Open rozgrywane są corocznie odpowiednio w Melbourne, Paryżu, Londynie i Nowym Jorku. Najstarszym z nich jest rozgrywany od 1877 Wimbledon, następnie US Open (1881), Roland Garros (1891), a najmłodszym odbywające się od 1905 Australian Open. Razem te cztery turnieje noszą miano Wielkiego Szlema (ang. Grand Slam). Termin ten zapożyczono z brydża.
Każdego roku serię turniejów wielkoszlemowych otwiera Australian Open (druga połowa stycznia). Następne są kolejno French Open – Roland Garros (przełom maja i czerwca), Wimbledon (przełom czerwca i lipca) oraz US Open (przełom sierpnia i września)
Wimbledon (1877)
Pierwsza edycja The Championships została zorganizowana w 1877 przez All England Lawn Tennis and Croquet Club w celu zebrania pieniędzy na działalność klubu. W turnieju gry pojedynczej mężczyzn wzięło udział 22 zawodników, a jego zwycięzca, Spencer Gore, otrzymał główną nagrodę w wysokości 12 gwinei (ok. 50 zł) oraz posrebrzany puchar z wyrytym napisem The All England Lawn Tennis Club Single Handed Champion of the World (pol. Mistrz Świata w grze jedną ręką Wszechangielskiego Klubu Tenisa na Trawie). W następnym roku turniej na kortach Wimbledonu został przemianowany na British Championships (pol. Mistrzostwa Brytyjskie), chociaż mogli w nim uczestniczyć zawodnicy z innych państw. W 1884 zainaugurowano turnieje singla kobiet i debla mężczyzn, a w 1913 debla kobiet i gry mieszanej.
The Championships od samego początku rozgrywany jest na trawiastych kortach w londyńskiej dzielnicy Wimbledon. Do 1921 mecze odbywały się przy Worple Road, natomiast od 1922 miejsce ich rozgrywania mieści się przy Church Road. Wimbledon rozpoczyna się co roku zawsze w poniedziałek, pomiędzy 20 a 26 czerwca.
Australian Open (1905)
Turniej Australian Open po raz pierwszy rozegrano w 1905 jako Australasian Championships (pol. Mistrzostwa Australazji). Ze względu na niedogodne położenie geograficzne Australii oraz termin rozgrywania turnieju przypadający w okolicach Bożego Narodzenia przez wiele lat w turnieju nie brali udziału czołowi tenisiści świata. Sytuacja ta uległa zmianie dopiero w latach 80. XX w. Turniej pod swoją obecną nazwą jest znany od 1969, kiedy przemianowano go z noszonej od 1927 nazwy Australian Championships (pol. Mistrzostwa Australii).
Lokalizacja turnieju ulegała przez lata licznym zmianom: pierwszą edycję rozegrano w australijskim Melbourne, drugą w nowozelandzkim Christchurch, a następne w australijskich Sydney, Adelaide, Brisbane i Perth oraz nowozelandzkim Hastings. Od 1972 turniej odbywa się regularnie w Melbourne (od 1972 do 1987 na Kooyong Stadium, a od 1988 w Melbourne Park). Przenosiny na Melbourne Park wiązały się ze zmianą nawierzchni z trawiastej na korty twarde odmiany Rebound Ace. W 2008 ta nawierzchnia została zastąpiona przez szybszą Plexicushion.
Turniej rozgrywany jest co roku w drugiej połowie stycznia (trzeci i czwarty tydzień rozgrywek ATP i WTA). W Australii termin organizacji turnieju przypada na sam środek kalendarzowego lata. Mecze rozgrywane są według czasu polskiego późną nocą lub wczesnym rankiem – z racji różnic stref czasowych.