Warsztat Szkolny, jako integralna i niezwykle ważna część struktury Zespołu Szkół Gastronomicznych w Łodzi, swoje początki datuje na rok 1935, kiedy to po przeniesieniu się do nowego budynku na ul. Wodnej 40 i przekształceniu szkoły w Liceum Gospodarcze, uruchomiono stołówkę jako warsztat pracy dla uczennic. Pozwoliło to na przyjmowanie zamówień na „wszelkiego rodzaju usługi wchodzące w zakres gastronomii, a więc przetwory, wypieki, dania garmażeryjne i okolicznościowe przyjęcia”. Stołówka cieszyła się dużym zainteresowaniem i korzystało z niej ok. 150 osób.
Zawierucha II wojny światowej nie oszczędziła naszej szkoły. Szkołę zamknięto 1 stycznia 1940 roku, a w jej budynkach początkowo był szpital, później żandarmeria, koszary, aż wreszcie Instytut Higieny. Obecnie mieści się tam Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna.
Rok 1945 – ówczesny ustrój polityczny ze swymi socjalistycznymi hasłami typu:
ma ogromny wpływ na pracę szkoły i jej warsztatu praktycznej nauki.
W 1946 roku szkołę przeniesiono do innego, o gorszym stanie lokalowym, budynku na ul. Kilińskiego 63.
Szkoła utrzymuje żywy kontakt ze społeczeństwem przez prowadzenie stołówki szkolnej dla rodzin nauczycieli i dział zamówień. Ponadto prowadzi na swym terenie żywnie uczestników szeregu zjazdów, kursów, wycieczek.
Stołówka cieszyła się dużym zainteresowaniem łodzian, o czym może świadczyć fakt, iż początkowo korzystało z niej 50 konsumentów, a pod koniec roku szkolnego już 200.
Dział zamówień wykonywał zamówienia z zakresu cukiernictwa, wyrobów garmażeryjnych i innych.
1951/52:
Przy szkole uruchamia się nowy warsztat, mianowicie kuchnię, w której produkuje się obiady zabierane przez konsumentów do spożycia w domu. Kuchnia ta cieszy się dużym powodzeniem.
Ze względu na dużą ilość uczniów, warsztaty miały 5 pomieszczeń:
- kuchnię przy stołówce szkolnej,
- kuchnię przy ul. Kilińskiego 60,
- 3 sale technologiczne – laboratorium.
Dzięki takim rozwiązaniom:
stołówka szkolna żywiła 300 kursantów, przeważnie pracowników resortu oświaty, a (…) uczennice korzystały z obiadów po cenie kosztów własnych, personel szkolny płacił 50% ceny kalkulacyjnej.
Po pierwszym półroczu wprowadzone zostaje współzawodnictwo w warsztacie szkolonym.
1952/53:
Celem ściślejszego powiązania młodzieży z życiem gospodarczym i nadania właściwego kierunku szkoleniu praktycznemu, Technikum nawiązało kontakt z Łódzkimi Zakładami Gastronomicznymi -Wschód i na terenie szkoły zostają uruchomione 2 placówki szkoleniowe: garmażernia i kuchnia wynosowa. W obu zakładach pracują uczennice Technikum i Zasadniczej Szkoły Gastronomicznej, pod kierunkiem wykwalifikowanych Kuchmistrzów. (…)
Praktyczna nauka zawodu oparta jest na planowaniu produkcji. Młodzież pracuje wg harmonogramów pracy, tak jak pracują pracownicy zakładów gastronomicznych.
1954:
…to dalsze zacieśnianie współpracy z Łódzkimi Zakładami Gastronomicznymi. Szkoła otrzymuje jako zakład szkoleniowy restaurację „Delfin”. (…)
Przy szkole prowadzony jest w dalszym ciągu dział zamówień. Przyjmowane są zamówienia z zakresu piekarstwa, cukiernictwa i dań garmażeryjnych.
1956-1957:
Warsztat szkolny przez wrzesień był nieczynny, ponieważ remontowano kuchnię. W godzinach przeznaczonych na zajęcia praktyczne (…) w pracowniach technologicznych uczennice przygotowywały przetwory owocowe, magazynowane dla stołówki szkolnej i galanterii cukierniczej w pracowni piekarskiej.
Po uruchomieniu warszatu uczennice przygotowywały dziennie 200-240 obiadów dwudaniowych, a podczas obiadu odbywała się sprzedaż wyrobów z warsztatu piekarskiego:
placki, babki, ciastka, pączki, pierniki i cieszące się olbrzymim powodzeniem rogaliki
i deserów wykonywanych na technologii:
różne kremy, kompoty, budynie, galaretki, kisiele itp.
Na wzmiankę zasługuje fakt w jaki sposób komponowano jadłospis:
Jadłospisy planowano, biorąc pod uwagę program nauczania, dwa razy w tygodniu w zależności od przydziału mięsa.
Przydziały mięsa to nie jedyne problemy z jakimi zmagał się Warsztat, gdyż uczniowie pobierali naukę w innych zakładach i centralnej rozbieralni mięsa, w której przydzieleni im instruktorzy bardzo często nie trzymali się programu (opracowany na poszczególne okresy przez nauczyciela zawodu na komisji przedmiotowej). Ponadto walczono:
o higienę ucznia w zakładzie, ze złymi przykładami, z wulgarnym językiem, z wyzyskiem uczniów, którym przedłużano/przestawiano godziny pracy
Kolejne lata to czasy doskonalenia i unowocześniania Warsztatów Szkolnych.
Od 1992 szkoła zajmuje się organizacją i obsługą różnego rodzaju przyjęć okolicznościowych dla instytucji i osób prywatnych typu:
- komunie,
- chrzciny,
- wesela,
- imieniny,
- studniówki,
- bankiety.