W roku szkolnym 1927/28 koło Łódzkie Stowarzyszenie „Służba Obywatelska” (było to zrzeszenie nauczycieli szkół zawodowych) założyło Społeczną Szkołę Rzemiosł Przemysłowo-Gospodarczych.
Szkoła mieściła się w dziesięcioizbowym lokalu przy ul. Sienkiewicza 63, przystosowanym dość prymitywnie do potrzeb szkolnych.
Pierwszą dyrektorką była Kazimiera Marczyńska, nauczycielka i znana w okresie międzywojennym działaczka społeczna. Wkrótce też została posłanką na Sejm, a kierownictwo szkoły objęła Józefa Puternicka z wykształcenia socjolog. Jej staraniem szkoła otrzymała od Zarządu Miejskiego plac, a ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego przyznało subsydia na budowę specjalnego gmachu. Powstał nowoczesny obiekt – szkoła została wyposażona w najnowsze urządzenia i pomoce naukowe.
Szkoła prowadziła dwuletnie Liceum Gospodarcze, przygotowujące do pracy zawodowej w gospodarstwach zbiorowych, takich jak: szpitale, bursy, pensjonaty oraz do pracy w dziale szkolenia gospodarczego po odbyciu odpowiedniej praktyki i ukończeniu kursu pedagogicznego. Warunkiem przyjęcia do liceum było ukończenie średniej szkoły ogólnokształcącej (mała matura) i zdanie egzaminu wstępnego.
Dla kandydatek, które ukończyły szkołę podstawową przeznaczone były Roczna i Dwuletnia Szkoła Przysposobienia w Gospodarstwie Rodzinnym. Szkoła mieściła się przy ul. Wodnej 40 (dawniej Wodny Rynek, dzisiaj plac Zwycięstwa).
Po klęsce wrześniowej w 1939 r. Niemcy okupujący kraj urządzili w gmachu szkoły szpital. Szkoła jeszcze istniała, lecz co kilka dni w coraz bardziej ścieśnionym lokalu. W grudniu nastąpiło przyłączenie Łodzi do Rzeszy. Szkoła Gospodarcza podzieliła los wszystkich polskich szkół – zamknięto ją 1 stycznia 1940 roku.
W czasie okupacji szkoła nie istniała. Gmach kolejno zmieniał użytkowników: żandarmeria, koszary, wreszcie Instytut Higieny. Mienie szkoły zabrano. Nauczyciele zostali wysiedleni, uwięzieni, byli przymusowo zatrudnieni w innym zawodzie. Wielu z nich prowadziło tajne nauczanie. Dyrektor Puternacka przebywała w Warszawie, aktywnie zaangażowana w ruch oporu.
Rok 1945 – wyzwolenie. Gmach przy ul. Wodnej zajęło Ministerstwo Zdrowia przejmując istniejący tam Instytut Higieny.
Grono nauczycielskie dawnej Szkoły Gospodarczej zostało rozproszone. Dyrektor Puternacka zmarła. Niepowetowaną stratą stała się ta przedwczesna śmierć dyrektorki. Zginęła w 1944 r. ratując życie matki dwojga małych dzieci.
Dnia 5 lutego 1945 r. Zofia Wysznacka, jako jedna z nielicznych przebywających w Łodzi nauczycielek, została na polecenie ówczesnego Kuratorium wezwana do przyjęcia, spisania i zabezpieczenia inwentarzu znajdującego się w niemieckiej Szkole Zawodowej dla Dziewcząt, mieszczącej się przy ul. Kilińskiego 63.
15 marca 1945 r. Szkoła rozpoczęła zajęcia. Była to jedna klasa Liceum Gospodarczego, licząca 10 uczennic oraz grono nauczycielskie w składzie: dyr. Cecylia Petrykowska (nauczycielka historii z byłej szkoły gospodarczej) i trzy nauczycielki – Leokadia Jasińska, pełniąca równocześnie funkcje sekretarki, Anna Kalinowska i Zofia Wysznacka.
Budynek był zniszczony, sprzęt i urządzenia rozgrabione. Nie było ani programów ani podręczników. Trzeba było włożyć wiele pracy, by w szkole tej stworzyć warunki do nauki. W roku 1946 zatrudnionych było 33 nauczycieli (w większości kontraktowych i w niepełnym wymiarze godzin), 4 osoby personelu technicznego, 2 administracyjnego, 3 woźnych. W roku 1948/1949 istniały już trzy typy szkół:
- Czteroletnie Państwowe Liceum Gastronomiczne,
- Trzyletnie Gimnazjum Gospodarcze,
- Dwuletnie Liceum Gospodarcze.
Łącznie uczyło się 163 uczennic, w przeważającej liczbie pochodzenia robotniczego. W roku szkolnym 1950/1951 kierownictwo szkoły objął Jan Żuk, a w rok po nim dyr. Helena Chmielewska, która obowiązki dyrektorki pełniła do roku 1955.
Szkoła podlegała w tym czasie Ministerstwu Handlu Wewnętrznego. Nastąpiła też reorganizacja szkół. Powstało Technikum Gastronomiczne, Zasadnicza Szkoła Gastronomiczna i Piekarska. Łącznie było już 456 uczniów. Szkoła zmieniła charakter przestając być szkołą żeńską. Do Zasadniczych Szkół zaczęli uczęszczać chłopcy.
W roku szkolnym 1955/1956 Ministerstwo Handlu Wewnętrznego mianowało dyrektorem szkoły mgr Jędrzeja Banaszkiewicza. Szkoła ciągle rozwijała się. Ilość uczniów wzrastała. W roku szkolnym 1955/1956 szkoła liczyła 14 oddziałów z 432 uczniami. W roku szkolnym 1962/1963 było już 26 oddziałów i 950 uczniów. W roku szkolnym 1963/1964 nastąpił rozdział szkół. Szkoły Zasadnicze o specjalności „kucharz kelner” (typ dokształcający) przeszły pod dyrekcję mgr Marii Frąszczak i zostały przeniesione do innego gmachu. Szkoła obejmowała Technikum Gastronomiczne (młodzieżowe i wydział dla pracujących) oraz Zasadniczą Szkołę Gastronomiczną – specjalność „kucharz żywienia zbiorowego”.
Dzięki staraniom i wysiłkom dyr. Bamaszkiewicza, przy olbrzymim poparciu władz partyjnych i miejskich, szkoła otrzymała piękny budynek przy ul. Sienkiewicza 88.
19 stycznia 1965 r., w dwudziestą rocznicę wyzwolenia Łodzi, Kurator Okręgu Szkolnego mgr Mieczysław Woźniakowski dokonał uroczystego otwarcia szkoły w nowym gmachu. Równocześnie Technikum Gastronomiczne otrzymało imię I Armii Wojska Polskiego, a patronat nad szkołą objął Departament Służby Żywnościowej Ministerstwa Obrony Narodowej.
W roku 1969/1970 przejął kierownictwo szkoły mgr Adam Leśkiewicz. Dynamiczny rozwój szkoły trwał.
Zwiększyła się ilość typów szkół i liczba uczniów. W roku szkolnym 1973/1974 w gmachu szkolnym mieściło się 5 szkół liczących 30 oddziałów o łącznej liczbie 986 uczniów, a w roku szkolnym 1976/1977 szkoła została przekształcona w Zespół Szkół Gastronomicznych.
W jubileuszowym roku 1977/1978 Zespół Szkół Gastronomicznych im. I Armii Wojska Polskiego obejmował:
- Technikum Gastronomiczne,
- Liceum Zawodowe,
- Zasadniczą Szkołę Gastronomiczną,
- Policealne Studium Zawodowe,
- Szkołę Przysposabiającą do Zawodu,
- Technikum Gastronomiczne dla Pracujących,
- Średnie Studium Zawodowe
– łącznie 41 oddziałów, 1235 uczniów.
Tak gwałtowny rozwój szkoły pociągnął za sobą konieczność poszerzenia kadry kierowniczej szkoły. W skład dyrekcji wchodziło oprócz dyrektora trzech zastępców, a grono nauczycielskie liczyło 59 osób, w tym 53 pełnozatrudnionych.
Od roku 1981 miejsce p. Adama Leśkiewicza zajął dotychczasowy zastępca p. Henryk Barski, który pozostawał na tym stanowisku do roku 1986. Od 1 września 1986 r. jego obowiązki przejął p. Jerzy Olasik, który sprawował je do końca 1994 r., a od 1 stycznia 1995 r. przejęła je p. Halina Jędrzejczak, dotychczasowy zastępca dyrektora. We wrześniu 2007 r. dyrektorem została dotychczasowa p. kierownik warsztatu szkolnego, Małgorzata Gosławska.
Lata 90. to dalszy rozwój szkoły. W ramach aktywizacji uczniów, przeprowadzonych było wiele działań takich, jak konkursy, apele, wystawy, gazetki, pokazy i prezentacje, sesje. Sprawdzano również umiejętności młodzieży wykraczające poza program. Odbywało się to na konkursach przedmiotowych. Szkoła uczestniczyła w Olimpiadach Wiedzy o Żywieniu, w Olimpiadach Wiedzy o Wynalazczości, w Międzynarodowym Konkursie Barmańskim, w ogólnopolskich konkursach „Najlepszy uczeń w zawodzie kucharza” . Pracę nauczycieli Technikum Gastronomicznego można zauważyć w wielu instytucjach Łodzi. Na Targach Edukacyjnych promowano szkołę, obsługiwano uroczystości w Kuratorium Oświaty, Urzędzie Miasta Łodzi, w honorowych konsulatach Meksyku i Austrii.
Dużą zasługą dyrektor Małgorzaty Gosławskiej jest troska o jak najlepszych pracowników. Stara się zatrudniać nauczycieli o wysokich kwalifikacjach zawodowych, którzy swoimi osiągnięciami umacniają rangę Szkoły.
Z inicjatywy p. dyrektor Gosławskiej w 2008 roku odbyły się uroczyste obchody 80-lecia Szkoły. Szkoła liczyła wówczas 31 oddziałów i zatrudniała ponad 70 nauczycieli.
W szkole realizowane są kolejny projekty, współfinansowane z funduszy unijnych. Łącznie, do końca 2020 przeprowadzono ich już 14. Dzięki nim możliwa była modernizacja pracowni szkolnego warsztatu, sal technologicznych, zakup sprzętu komputerowego a przede wszystkim organizacja setek godzin kursów i warsztatów dla uczniów i nauczycieli.
Od 2018 r. dyrektorem szkoły jest Zofia Wrześniewska. Doprowadziła do podpisania umowy patronackiej z firmą Orbis, właścicielem sieci hoteli Accor. Wprowadziła też nowy kierunek nauczania: technik usług kelnerskich. Od 2020 r w skład ZSG wszedł też nowy typ szkoły: Branżowa Szkoła II stopnia nr 1.
Dodatkowo coraz więcej inwestycji prowadzonych jest w celu odnowienia szkoły: przeprowadzono remont sali konsumenckiej (2018), małej sali gimnastycznej (2019), odmalowano 7 pracowni (2019-2020), przeprowadzono remont sklepiku (2019), remont łazienki z dostosowaniem dla potrzeb osób niepełnosprawnych (2020) i wymieniono parkiet w dużej sali gimnastycznej (2020). Uczniowie mają też możliwość skorzystania ze strefy wypoczynkowej. 1 września 2019 r. Gastronomik był gospodarzem Ogólnomiejskiego rozpoczęcia roku szkolnego z udziałem Pani Prezydent Hanny Zdanowskiej oraz Pana Wiceprezydenta Tomasza Treli.
Ważnym zadaniem, jakie postawiła przed sobą p. dyr. Wrześniewska jest budowanie przyjaznych wspierających relacji, zarówno między nauczycielami i uczniami, jak i wewnątrz grona pedagogicznego. Szkoła regularnie pojawia się w rankingach, prasie, telewizji a dbałość o jak najlepszy wizerunek jest wspólną sprawą całej społeczności szkoły.