Krykiet (ang. cricket) to gra drużynowa, która pochodzi z Anglii i została zapoczątkowana już w XIII–XIV wieku. Uważa się, że krykiet jest ojcem baseballa amerykańskiego. Chociaż brytyjski prof. nauk historycznych Norman Davies (autor prac dotyczących historii Europy, Polski i Wysp Brytyjskich, kawaler Orderu Orła Białego) uważa, iż baseball może pochodzić od polskiego palanta, w którego w USA grali polscy emigranci. Możliwe jest, że polska gra w palanta także pochodzi od krykieta.
Gry te łączy odbijanie piłki drewnianym kijem oraz punktowanie dzięki biegom w wyznaczonej strefie. Gra jest popularna zwłaszcza w krajach należących do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów (53 kraje na wszystkich kontynentach).
Boisko do gry ma kształt owalny, może mieć różne wymiary i na ogół 200 m obwodu. W środku boiska jest płaski pas o długości 20,12 m (22 jardy –anglosaska miara długości). Piłka, zrobiona z korka, waży ok. 280 g i jest pokryta skórą z widocznymi szwami. Kij do krykieta (cricket bat) jest podłużny i zakończony wąskim uchwytem, maksymalnie może mieć około 90 cm.
Grają dwie drużyny złożone z 11 zawodników. Gdy jeden z nich (bowler) rzuca piłką w stronę bramki, czyli trzech pionowych słupków (wicket), zawodnik drużyny przeciwnej (batsman) ma za zadanie nie dopuścić, by cel został trafiony. Stara się odbić piłkę kijem i nim przeciwnicy (fielderzy) rozlokowani na boisku chwycą ją i trafią w bramkę, zamienia się miejscami z kolegą z zespołu, stojącym naprzeciwko, obok bowlera. Jedna zamiana miejsc to jeden punkt (run). Cztery runy dostaje się bez konieczności biegania, jeśli odbita piłka znajdzie się poza granicą boiska, a sześć – gdy opuści pole, zanim zetknie się z murawą. Celem drużyny bowlera jest wyeliminowanie wszystkich batsmanów rywala w jak najmniejszej liczbie rzutów. Batsmana można „wyautować” na wiele sposobów. Najczęściej zdarza się to, gdy:
- odbita piłka zostanie złapana przez fieldera przed kontaktem z murawą,
- bowler bezpośrednio trafi piłką w bramkę,
- rzucona piłka uderzy w ochraniacze batsmana, zanim zetknie się z kijem, a sędzia uzna, że gdyby nie to, trafiłaby w bramkę,
- jeden z zawodników drużyny rzucającej trafi piłką w bramkę, nim rywale zdobywający runy znajdą się w wyznaczonej, bezpiecznej strefie.
Mecz sędziuje dwóch sędziów. Wygrywa ten zespół, który zaliczy więcej runów.
Rysunek – © Źródło: [Hiperłącze lub URL do danego hasła na Wikipedii], [autorzy] (link do historii hasła), licencja: [CC BY-SA 3.0 Deed] (link do: http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/)