Nowoczesny nauczyciel

Grzegorz Papiewski

Londyn ma dużo darmowych atrakcji, które warto zwiedzić i zobaczyć. Najsłynniejsze londyńskie muzea British Museum, Muzeum Historii Naturalnej, czy Muzeum Nauki. Ja jako nauczyciel przedmiotu ścisłego proponuję Muzeum Nauki ( Science Museum), które zostało założone w 1857 roku w następstwie odbywającej się w Londynie Wystawy Światowej.   Na pięciu kondygnacjach znajdziesz bogatą kolekcję eksponatów ukazujących historię oraz rozwój techniki i nauki. Można zobaczyć tam pierwszy parowóz Stephensona, oryginalną kapsułę Apollo 10, pierwszy komputer Apple czy stymulatory lotów. Zwiedzający to muzeum zdobywają wiedzę o otaczającym ich świecie, a zwłaszcza o prawach fizyki. Można tam zapoznać się z działalnością brytyjskich wynalazców np. Jamesa Watta ( pionierskie maszyny parowe), Johna Logie Bairda- prototypowe odbiorniki telewizyjne). Są też ekspozycje, które pozwolą zobaczyć jak się będzie wyglądało za 30 lat, czy polecieć w wirtualną podróż na Marsa. Mam nadzieję, że to muzeum podobnie jak Centrum Nauki Kopernika w Warszawie dostarczy nam dużo ciekawych wrażeń po przylocie do Londynu.

Temat: Koń z trzema nogami – czyli o sztuce figuratywnej

Cele:

Uczeń:

definiuje sztukę figuratywną

charakteryzuje nurty sztuki figuratywnej

omawia przykłady, podobieństwa i różnice miedzy nurtami

rozróżnia przyczyny przemian w sztuce XX wieku

wymienia nazwiska znanych twórców i ich dzieła

wskazuje przykłady sztuki figuratywnej w Polsce i na Malcie

analizuje samodzielnie dzieło sztuki figuratywnej na przykładzie rzeźby maltańskiego artysty  Austina Camilleriego KOŃ Z TRZEMA NOGAMI

Metody:

Praca z tekstem, praca z ikonografią,

Metody aktywizujące: dyskusja, burza mózgów , konkurs

Formy pracy:

Grupowa, indywidualna, zbiorowa

Środki dydaktyczne:

Podręcznik ,,Spotkania ze sztuką’’, zasoby  internetu, fotografie z prywatnych zbiorów  nauczyciela wykonane na Malcie , prezentacja multimedialna, karta pracy

Tekst :

Koń z trzema nogami

Faza wprowadzająca

Omówienie zagadnień, których dotyczy lekcja

Prezentacja przygotowana przez wybranego ucznia różnych nurtów sztuki figuratywnej

Czego brakuje nam w dziełach realistycznych- burza mózgów

Faza realizacyjna:

Podział klasy na zespoły, przydzielenie nurtu do analizy do każdego nurtu-szukanie odpowiedzi : czy ten rodzaj sztuki  zawiera subiektywne spojrzenie na rzeczywistość i w jakim wymiarze.Prezentacja wyników i wniosków przez przedstawicieli zespołów. Prezentacja przez nauczyciela materiału ikonograficznego prezentującego wybitnych przedstawicieli sztuki figuratywnej polskiej: Magdalena Abakanowicz, Andrzej Wróblewski, Alina Szapocznikow, Nauczyciel poleca uczniom indywidualnie przeszukiwanie zasobów internetu i wyszukanie przykładów sztuki figuratywnej na Malcie oraz zastanowienie się nad podobieństwami i różnicami między rzeźbami znanymi im z polskich miast.Po upływie wyznaczonego czasu chętni uczniowie  prezentują swoje odkrycia dodając swój komentarz do znalezionych prac.

Nauczyciel  wyjaśnia, dlaczego poszukiwania dotyczyły maltańskich rzeźb a następnie pokazuje tekst  i omawia otwarcie rzeźby artysty 

Austina Camilleriego KOŃ Z TRZEMA NOGAMI w Krakowie

Następnie uczniowie otrzymują kartę pracy i dokonują na tej podstawie samodzielnej analizy wskazanego dzieła sztuki oraz wyjaśniaja znaczenie tytułu rzeźby ZIEME

Faza podsumowująca:

Nauczyciel podsumowując temat prosi uczniów o refleksje związane ze sposobami ukazywania brzydoty i codzienności w sztuce od pocz. XX wieku.  Zwraca uwagę jak formy dzieła sztuki mogą być zależne w kontekście polityki i bieżących zjawisk na świecie  a także stosowania nowych technik.

Praca domowa:

Odszukaj przykłady dzieł figuratywnych- polskich lub maltańskich, które wzbudzały kontrowersje swoja forma i treścią. Zilustruj przykładami znalezionymi w sieci.

Uniwersytet Cambridge to drugi po Oksfordzie najstarszy angielski uniwersytet. Zlokalizowany jest w Cambridge, w środkowej Anglii. To jeden z najlepszych uniwersytetów w Europie i na świecie. Uniwersytety Oksfordzki i Cambridge określane są wspólną nazwą Oxbridge. Na uczelni studiuje 18 i pół tysięcy studentów. Od roku 2010 wicerektorem Uniwersytetu Cambridge jest brytyjski lekarz i immunolog polskiego pochodzenia, Sir Leszek Borysiewicz.

Absolwenci Cambridge zdobyli 65 Nagród Nobla, więcej niż absolwenci jakiegokolwiek innego uniwersytetu na świecie. Cambridge ma najwyższą wydajność pracy naukowej ze wszystkich brytyjskich uniwersytetów, a także jest najważniejszym i najczęściej cytowanym ośrodkiem badawczym.

Medal Fieldsa

W 1924 r. organizatorem kongresu matematyków w Toronto był kanadyjski matematyk John Charles Fields. Z pozostałych po kongresie pieniędzy postanowił ufundować medal przyznawany co cztery lata z okazji Międzynarodowego Kongresu Matematyków w uznaniu wybitnych wyników i perspektyw kolejnych osiągnięć. Fields zaproponował przyjęcie zasady, że kandydat do nagrody nie może ukończyć 40 lat . Ograniczenie wieku laureatów Fields uzasadnił tym, że medal powinien wskazywać dobrze zapowiadających się matematyków, którzy przez wiele lat będą wyznaczać kierunek badań matematycznych. Kryterium wieku jest przestrzegane z iście matematyczną precyzją: angielski matematyk Andrew Wiles, autor dowodu Wielkiego Twierdzenia Fermata – hipotezy, która czekała na rozwiązanie 350 lat – nieznacznie przekroczył granicę 40 lat i medalu nie dostał. Zamiast medalu Unia Matematyczna podarowała Wilesowi specjalną tabliczkę z wyrazami uznania światowej społeczności matematycznej.

Andrew John Wiles (ur. 11 kwietnia 1953 w Cambridge) – mieszkający w Stanach Zjednoczonych brytyjski matematyk specjalizujący się w teorii liczb, znany przede wszystkim z udowodnienia wielkiego twierdzenia Fermata.

Życiorys

Tytuł bakałarza uzyskał na Uniwersytecie Oksfordzkim w 1974, a stopień doktora w 1980 w Kolegium Clare (Uniwersytet w Cambridge). Razem z Johnem Coatesem prowadził badania nad arytmetyką krzywych eliptycznych. Od 1982 pracuje na Uniwersytecie w Princeton.

W lipcu 1993 Wiles przedstawił dowód hipotezy Shimury-Taniyamy w kilku przypadkach, w tym wymaganych do udowodnienia wielkiego twierdzenia Fermata. Jego dowód został opublikowany w „Annals of Mathematics”^[1]. Pod koniec tego samego roku wykryto w rozumowaniu Wilesa pewne luki, które udało się jednak uzupełnić po dwóch latach dalszej pracy. Za swoje dokonania Wiles został wyróżniony szeregiem odznaczeń, jest laureatem m.in. Nagrody Schocka (1995) i Nagrody Wolfa (1996). W 1998 Międzynarodowa Unia Matematyczna przyznała mu srebrną plakietkę (w zastępstwie Medalu Fieldsa, którym nagradzani są tylko matematycy poniżej 40. roku życia). W 2005 otrzymał Nagrodę Shawa w dziedzinie matematyki. W 2016 przyznano mu Nagrodę Abela^[2].

Notatka na bloga

Uczniowie klas od I do IV Technikum zostali zapoznani  z informacjami dotyczącymi matematycznego Nobla czyli medalu  Fieldsa i nagrodzie Abela. Poinformowałam uczniów kto może otrzymać medal Fieldsa i kiedy jest przyznawany. Również zapoznałam uczniów, który z brytyjskich uczonych otrzymał i w którym roku Nagrodę Abela.  Andrew John Wiles brytyjski matematyk specjalizujący się w teorii liczb, znany przede wszystkim z udowodnienia wielkiego twierdzenia Fermata.

Zapraszamy na stacjonarne Dni Otwarte w Zespole Szkół Gastronomicznych:

• 21 kwietnia 2022 r. w godz. 9:00 – 17:00
• 22 kwietnia 2022 r. w godz. 9:00 – 16:00

Wcześniej podczas e-Targów chętnie odpowiemy na Państwa pytania. Zapraszamy do połączenia się z nami w dniach 6 – 8 kwietnia 2022 r., w godzinach 16.00 – 17.30 przez Link do drzwi otwartych – MS Teams

Z ofertą edukacyjną szkoły możesz się też zapoznać na podstronie „Nasza oferta”.

Tym razem kilka zdjęć bezpośrednio z Londynu, przed stadionem Arsenal F.C. London

(wszystkie zdjęcia – Tomasz Gapiński)

Kolejnym miejscem na futbolowej mapie Londynu jest Stamford Bridge – przepiękny stadion Chelsea F.C. London.

Stamford Bridge – stadion w Londynie, mieszczący 41,841 widzów, na którym swoje mecze rozgrywa angielska drużyna Chelsea F.C. Dosłowne tłumaczenie nazwy to „most Stamford” i odnosi się do potoku o nazwie Stanford^[1], dzisiaj już nieistniejącego dopływu Tamizy.

Oficjalne otwarcie stadionu nastąpiło 28 kwietnia 1877 roku. Został on zaprojektowany przez Archibald Leitch, a w jego zamierzeniach miał on pomieścić 100 tysięcy widzów, co miało stawiać drugi najlepszy wynik kraju po obiekcie zespołu Crystal Palace. Obecny stadion Chelsea był wtedy wyłącznie areną potyczek lekkoatletycznych, pierwsze spotkania piłkarskie zaczęto rozgrywać na nim dopiero 28 lat po otwarciu. Przeznaczenie obiektu na użytek czysto piłkarski wiąże się z powstaniem klubu.

Przedsiębiorca budowlany oraz właściciel obiektu Gus Maers pragnął pozbyć się stadionu, dlatego złożył ofertę jego sprzedaży drużynie Fulham. Władze tego klubu jednak nie skorzystały z oferty. Od pomysłu sprzedaży ostatecznie odwiódł Mearsa Frederick Parker, znany finansista, który doradził mu założenie nowego klubu z siedzibą właśnie na Stamford Bridge. Od tamtego roku – 1905 – datuje się powstanie jednego z najbardziej znanych angielskich klubów – Chelsea F.C. Przez następne lata stadion ulegał mniejszym i większym modernizacjom. W 1982 roku Ken Bates kupił klub od rodziny Mears (Chelsea należała do nich przez 77 lat) za symbolicznego 1 funta. Od tamtej pory rozpoczęła się w historii klubu „epoka Batesa”. Nowy szef przebudował stadion. Dzisiaj mieści on 41841 widzów oraz ma niesamowite zaplecze. Obiekt Stamford Bridge wchodzi w skład wielkiego kompleksu „Chelsea Village”, który zawiera ponadto 2 czterogwiazdkowe hotele, 5 restauracji, sale bankietowe i konferencyjne, nocne kluby, podziemny parking czy różnego rodzaju pomieszczenia rekreacyjne i odnowy biologicznej.

(źródło: https://www.wikipedia.org)

(wszystkie zdjęcia – Tomasz Gapiński)